Daar heb je die jongelui weer, die zich niet inzetten voor hun werk! Dat dacht ik toen ik de bijlage uit Trouw, Tijdgeest afgelopen zaterdag las. Maar dat veranderde toen ik verder las. Quiet quitting, gerust op tijd stoppen als de werkuren op zijn. Niet altijd beschikbaar zijn en overwerken, is misschien wel verstandig. Als predikant ben ik gewend 24/7 aan te staan. Om werkelijk vakantie te hebben, moet ik weg. Altijd is er wel wat te doen. Iets te regelen, iets te schrijven, iemand te bezoeken. Dat ga je zomaar van iedereen verwachten! Ik erger me aan collega´s die de kantjes ervan aflopen: niet bereid een stukje in het landelijke blad te schrijven, niet aanschuiven bij de vergaderingen van het convent van predikanten, zelden ´ja´ zeggen, als op hen voor het zoveelste klusje een beroep wordt gedaan. Predikant ben je toch 24 uur per dag, als je er tenminste echt in gelooft? Mijn waardering voor de Queen was groot, een leven lang trouw aan haar roeping!