Wees niet te dogmatisch

De afgelopen jaren viel het mij steeds meer op: hoe dicht de ChristenUnie en D66 politiek bij elkaar staan. Regelmatig sprak ik ondogmatische christenen die twijfelden waarop ze zouden stemmen. Ook op de vele stemwijzers kwam het vaak dichtbij elkaar. Het grappige was dat tegen de beide partijen in mijn omgeving steeds dezelfde argumenten werden ingebracht. Die partij is veel te star en dogmatisch! En dan volgde er een van de stokpaardjes of kroonjuwelen. Vrijzinnige christenen konden weinig met het absolute CU-standpunt in medisch ethische zaken, hoewel velen het ook wel een gezonde correctie vonden tegenover de al te absolute uitspraken aan de andere kant van het spectrum. Zo waren ze ook niet blij met het grote ‘euthanasiasme’ bij D66. Zij zochten een verstandig midden tussen: geen onmogelijkheid van euthanasie, maar ook geen samenleving waarin het normaal wordt gevonden als je er na je 75-ste geen zin meer in hebt en de overheid je moet helpen naar de uitgang.

Ik ben predikant in een kerk die bewust niet dogmatisch wil zijn. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat wij geen standpunten zouden innemen en nog minder dat wij het niet nuttig zouden vinden om ergens ten diepste over na te denken. En natuurlijk kunnen er opinies zijn, waarvan je zegt: dat is werkelijk niet mijn keuze. Maar tegelijkertijd geloven wij heel nadrukkelijk in vrijheid en verdraagzaamheid én in het juiste midden.

Zou dat in de huidige formatie niet gevonden kunnen worden door D66 én CU? Op heel veel punten staan zij dichtbij elkaar. Gezamenlijk hebben zij regeringsverantwoordelijkheid genomen en laten zien dat je met enige water in de wijn, toch best iets goeds kunt doen. Was het niet Paul Schnabel, voormalig D66 senator, die al aantoonde dat de huidige euthanasiewetgeving veel ruimte laat? En toont wetenschappelijk onderzoek niet aan, dat er eigenlijk erg weinig vraag is naar euthanasie bij voltooid leven? Kortom: je kunt over deze kwestie heel principieel met elkaar willen strijden, je kunt elkaar ook halverwege tegemoet komen en gewoon aan het werk gaan met alle andere vraagstukken waarin deze partijen zo op elkaar lijken. Dat is waar de samenleving al bijna een half jaar op zit te wachten.

Samen strijden voor een goed milieu, het klimaat, goed onderwijs en een samenleving waarin meer aandacht is voor een goede zorg, waarin we met elkaar proberen de eenzaamheid van ouderen te bestrijden. Daarmee is veel meer te winnen dan met een principiële strijd over dingen die in de praktijk al goed werken.

Misschien mag ik, ik blijf tenslotte predikant, beide partijen een eenvoudig Bijbelwoord ter overweging meegeven:

‘Wees niet te zeer rechtvaardig en gedraag je niet al te wijs, waarom zou je jezelf tot verbijstering brengen’ (Pred. 7: 16).